SJAJNE VESTI PODSEĆAJU

Vladika Petar II Petrović Njegoš rodio se 13. novembra 1813. godine na Njegušima. Bio je jedan od najvećih srpskih pesnika, kao i vladar Crne Gore. Njegoš se smatra utemeljivačem moderne crnogorske države.

Bio je prvi crnogorski vladar koji je uspostavio vlast preko organa Senata, Gvardije i Perjanika i uveo je obavezu plaćanja poreza, u narodu poznat kao „harač“. Njegošev slogan „Ja sam vladar među varvarima, a varvarin među vladarima“ dovoljno govori o njegovim razmišljanjima prema svom narodu.
Svoje školovanje  započinje 1825. godine u Cetinjskom manastiru, zatim u manastiru Topla kod Herceg Novog. Tadašnji vladar Crne Gore, njegov stric Vladika Petar, mu dovodi za učitelja Simu Milutinovića Sarajliju koji ga uči književnosti, istoriji i filozofiji. Za njega je stric imao velike planove pa ga je za svog naslednika proglasio 20. januara 1827. godine. Kada je Vladika Petar umro 1831. godine, Njegoš se zakaluđerio sa 18 godina i preuzeo upravu nad Crnom Gorom. Odlazi 1833. godine u Petrograd, gde je zavladičen, uzima ime Petar i od tada se potpisivao kao vladika Petar Petrović.
Bio je verski i svetovni poglavar srpskog naroda u Crnoj Gori, ali je na početku svoje vladavine počeo da uvodi red i modernizuje društvo i državu. U tom pravcu radio je na podizanju škola, osnivao je sudove, pravio puteve. Sve u svemu za to vreme Crna Gora izrasta u malu, ali kulturnu i uređenu državu. Bio je veliki borac za oslobođenje i ujedinjenje svih Srba.

Za novčanu pomoć koju je dobio u Rusiji, 1833. godine odlučuje se da kupi štampariju i nabavlja veliki broj knjiga za crkvene potrebe, kao i za svoju ličnu biblioteku. Njegoš 1834. godine na Cetinju otvara štampariju i svetovnu školu koja je radila u Cetinjskom manastiru. Iste godine  štampa i prvu zbirku od deset pesama, od kojih se ističu: Zarobljeni Crnogorac i Crnogorac k svemogućem Bogu. Takođe štampa i izdaje četiri junačke pesme: Pjesma za Vida i Mirčetu, Vuk prijatelj ovčji, Udarac na Martiniće i Lijek jarosti turske.

U Beogradu 1845. godine objavljuje svoje delo Luča mikrokozma, koju je posvetio svom prosvetitelju i učitelju, Simi Milutinoviću Sarajliji. U štampariji jermenskog monaškog reda Mehitarista, u Beču 1846. i 1847. godine objavljuje svoje najveće i najznačajnije književno delo poznato širom sveta „Gorski Vijenac“. U njemu opisuje gotovo svu prošlost svog naroda, njegov moral, kulturu, psihologiju i tradiciju. Ovo delo je svrstano među vodeće u jugoslovenskoj književnosti i bio je obavezan u školskoj lektiri.

Njegovo poslednje delo je Lažni car Šćepan Mali, objavljeno je u Trstu 1851. godine. Ljubomir Nenadović, posthumno objavljuje njegovo delo „Slobodijada“ u Zemunu, 1854. godine.

Kao mlad razboleo se u proleće 1850. godine i svi pokušaji da se izleči nisu ga mogli spasiti od smrti. Da bi se izlečio otišao je u Italiju, no na žalost umro je 10. oktobra 1851. godine na Cetinju. Sahranjen je u maloj kapeli na Lovćenu, koja je srušena u Prvom svetskom ratu. Nakon toga njegovi ostaci se prebacuju u Cetinjski manastir, a potom u obnovljenu kapelu 1925. godine.

Jugoslovenska vlada mu se odužila za sva njegova dela tako što mu je podigla velelepni mauzolej na vrhu Lovćena. Tu i dan danas počiva najveći vladar i najveći srpski pesnik Petar Petrović Njegoš. Slava mu.

SLAVA MU

  crna gora, duhovni vodja, gorski vijenac, licnosti, luca mikrokozma, njegos, njegusi, pesnik, petar ii petrovic njegos, sjajne vesti, srbija, top vesti, vladar