Pre 110 godina rođen je pesnik Jovan Popović

ISTORIJA, KNJIŽEVNOST  
Pre 110 godina rođen je pesnik Jovan Popović

SJAJNE VESTI PODSEĆAJU

Velikan srpske književnosti, Jovan Popović, rođen je 18. novembra 1905. godine u Kikindi. Jovan je odrastao u uglednoj građanskoj porodici. Svoje osnovno i srednje obrazovanje je završio u svom rodnom mestu, u Velikoj Kikindi. Pohađao je gimnaziju, a po završetku upisuje Filozofski fakultet u Beogradu ali ne uspeva da ga završi. Jovan je bio prilično slabijeg zdravlja i upravo ga je to sputalo da svoje studije privede kraju. Uživao je ugled velikog pesnika i književnika, blagog i nežnog lirika.

Jovan je bio učesnik u NOB-u od samog početka oružanog ustanka u Srbiji. Ovaj srpski pisac i revolucionar je pripadao grupi uspešnih pesnika mlađe generacije koji su između dva svetska rata negovali socijalnu literaturu. Jovan se isticao kao književnik i kao borac u prvim redovima revolucije i svojom herojskom upornošću utirao je puteve do slobode. Praktično je sav svoj život i neverovatni pesnički dar predano poklonio domovini i revoluciji.

Njegovu riznicu književnih dela čine tri zbirke stihova i tri zbirke pripovedaka.
Pesme koje je napisao su: Hadžija večnosti (1925), Ples nad prazninom (1926) i Lasta u mitraljeskom gnezdu (1942).
Zatim pripovetke: Reda mora da bude (1932), Lica u prolazu (1941) i Istinite legende (1944).

Jovan je takođe pisao eseje i kritike. Radio je kao urednik i saradnik naprednih listova i časopisa od kojih je najpoznatiji časopis Stožer, ar adio je i u izdavačkom preduzeću Nolit. Zbog svoje tople prirode i komunikativnosti imao je dobru saradnju sa kolegama. Bio je pokretač diskusije o značajnim problemima književnog i kulturnog života i upućivao je na mnoge negativne pojave u oblasti kulture i književnosti.
Sa početkom narodne revolucije među prvima se našao na poslu organizovanja narodnog ustanka i sa borcima narodnog pokreta požrtvovano podneo sva njegova iskušenja i napore. Nakon oslobođenja biva veoma aktivan u organizovanju književnog i kulturnog života u Beogradu. Uređivao je beogradske Književne novine. Jovan je takođe bio dobar predavač, dobar saradnik i organizator.

U lirici Jovana Popovića vidno je zastupljen ekspresionizam. Bio je vođen saznanjem da pisac mora imati aktivan odnos prema životu, pa iz tog raloga njegova pesnička inspiracija poprima stvarnost njegovog vremena. Ubrzo Jovan postaje revolucionar koji se otvoreno suočava sa suštinskim problemima svoga vremena i života. Veliki prelom u njegovom pesničkom stvaranju predstavlja pesma Mladići na zvonicima, napisana u zatvoru 1929. godine gde je odležao šest meseci zbog otvorenog sukoba sa društvom u kome je živeo, zbog izdavanja Knjige drugova u trenutku kada je objavljena šestojanuarska diktatura.
Lepotu i svežinu i doživljenost ima u pesmama inspirisanim zavičajnim motivima. Voleo je da piše o svom zavičaju o pejzažima koji su ga krasili, ali isto tako je pisao o teškom životu ljudi koji su tu živeli. Slike banatskih ravnica, obojenih jarkim bojama lokalnog kolorita krasile su većinu njegovih dela.
Posebnost Jovanove Ratne poezije su pesme koje su nastale u njegovom direktnom kontaktu sa borcima i događajima narodnooslobodilačkog rata, a koje su nastale početkom 1942. godine na oslobođenoj teritoriji. Pesme su nastale u veoma teškim uslovima partizanskog ratovanja. Pesme silom prilika nisu mogle biti štampane pa su šapirografirane kao posebno izdanje Sandžačke partizanske brigade.
Izgradnja oslobođene domovine i radni zanos ljudi iz njegove domovine ispunili su ga ponosom i oduševljenjem. Svojom vernošću prema pesničkim principima iz doba mladosti, on je i u poratnoj poeziji nastojao da pokreće i oduševljava.

Ratnu prozu Jovana Popovića čini njegova popularna zbirka Istinite legende. Nju sačinjavaju priče o borcima revolucije, njihovom legendarnom junaštvu i požrtvovanju.

Za dopisnog člana SANU je bio izabran 14. novembra 1950 godine.
Poslednja knjiga njegovih pesama, u kojoj je predstavljen njegov lični izbor iz celokupnog dotadašnjeg pesničkog stvaranja, izašla je 1951. godine. Jovan je tada bio već u bolesničkoj postelji.

Umro je 1952. u Beogradu.



Morate se ulogovati da bi postavili komentar Login