SJAJNE VEWSTI O NIKOLI PAŠIĆU

Jedan od najvećih srpskih državnika, Nikola Pašić, rođen je u Zaječaru 18. decembra 1845. godine. Ovaj ugledni srpski i jugoslovenski političar je takođe bio dugogodišnji predsednik vlade Kraljevine Srbije i Kraljevine SHS. Bio je osnivač i vođa tadašnje Narodne radikalne stranke.

Svoje školovanje je započeo relativno kasno i to kada je imao 11 godina. Zbog čestih preseljenja zaječarske gimnazije, svoje đačko doba je provodio u Negotinu i Kragujevcu. Završio je gimnaziju u 21. godini, dok je Tehnički fakultet Velike škole u Beogradu upisao 1866. godine. Odluku da ga kao odličnog studenta upute na školovanje u Cirih donela je srpska vlada 1868. godine. Pašić je studirao na Politehničkoj školi u Cirihu tehničke nauke i to kao državni stipendista. U vreme studiranja i boravka u Švajcarskoj bio je blizak Svetozaru Markoviću, sa kojim se kasnije razišao po povratku u Srbiju. Marta 1872. godine završava svoje studije u Cirihu.
Nakon jednogodišnje prakse na izgradnji pruge Budimpešta-Beč vratio se u svoju zemlju u martu 1873. godine. Iako je po obrazovanju bio inženjer, najmanje se bavio svojim stručnim poslom. U maju 1873. godine dobija svoj poslovni zadatak i biva postavljen za podinženjera u Ministarstvu građevina.

Pašić je u mladosti bio socijalista i revolucionar, kasnije veliki borac za parlamentarnu demokratiju, a u kasnim godinama je postao konzervativac.
Narodna skupština biva raspuštena 30. juna 1875. a novi izbori su bili održani 3. avgusta. U to vreme Pašić je podneo ostavku na državnu službu da bi se mogao kandidovati za narodnog poslanika. Ustav koji je važio 1869. godine je precizirao da državni činovnici ne mogu biti birani za narodne poslanike. Ostavka mu nije bila primljena kako bi se tada sprečio njegov izbor, a nakon izbora biva otpušten iz državne službe.

Pašić je imao zaista uzburkan politički život. Bio je veliki protivnik kralja Milana Obrenovića. Zbog pokretanja Timočke bune bio je osuđen na smrt, a takođe i izgnan iz svoje zemlje. Emigriaro je u Bugarsku pa se nakon pomilovanja posle abdikacije kralja Milana vratio u Srbiju.
0d 1883. do 1889. godine bio je zatvorenik zbog uvrede kralja i učešća u Ivanjdanskom atentatu.

Obavljao je razne dužnosti – bio je gradonačelnik Beograda, narodni poslanik, predsednik Narodne skupštine, diplomatski predstavnik, pregovarač na Konferenciji mira u Parizu, predsednik vlade (1891-1892, 1904-1918, sa tri kraća prekida, 1921-1926 sa jednim prekidom). Tokom njegovih mandata Srbija izašla kao pobednik u Carinskom ratu sa Austrougarskom zatim u Balknaskim ratovima i u Prvom svetskom ratu. Često se u svojoj politici oslanjao na Rusiju, a posle i na Francusku po završetku Oktobarske revolucije. Učestvovao je u stvaranju velike jugoslovenske države koju je zastupao na mirovnoj konferenciji u Versaju.

Ono što ga je činilo neprikosnovenim je to što je ceo svoj život posvetio svojoj zemlji i borio se za nju. Bio je jako aktivan političar. Svoj ugled je uživao i kod naroda i kod kolega.
Pašić je bio udružen sa srpskim ustanicima u ustanku protiv turske vlasti. Za vreme vladavine kralja Aleksandra Obrenovića sastavio je prvu vladu. Iz srpstva u jugoslovenstvo prešao je posle propasti Rusije. Najveću ulogu je odigrao u formiranju Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.

Ostao je upamćen kao jedan od najvećih srpskih državnika 19. i 20. veka. Pašić se politikom bavio više od pola veka, u Kneževini i Kraljevini Srbiji i u Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca. Bio je na čelu Radikalne stranke od osnivanja do smrti. Sa kraljem Petrom Karađorđevićem je bio čak u prisnim odnosima.

Umro je u Beogradu, 10.12.1926. godine.

  drzavnik, jugoslavija, kraljevine srba hrvata i slovenaca, licnosti, nikola pasic, osnivac, politicar, sjajne vesti, timocka buna, top vesti, vodja, zajecar