PODSEĆANJE NA PROGLAŠENJE KRALJEVINE SRBIJE

Na današnji dan, 22. februara 1882. godine knez Milan Obrenović je proglasio sebe kraljem, a Srbija je postaje kraljevina.
Ovom događaju, za vreme vladavine kneza Mihaila, je prethodila najpre bitka na Čukun česmi, povlačenje turske vojske iz kneževine Srbije i događaj koji je u srpskoj istoriji poznat kao „dobijanje gradova“. O tome danas na Kalemegdanu svedoči spomenik-kamen na čijem mestu je izvršena simbolična primopredaja ključeva beogradskog, šabačkog, smederevskog i kladovskog grada. Simboličnom predajom godine ključeva 1867. godine otpočela je nova razvojna etapa u srpskoj istoriji. Međutim, već naredne 1868. godine knez Mihailo biva ubijen na Košutnjaku, a njegovo mesto i titulu kneza od namesnika preuzima sinovac Milan Obrenović. Svi ovi događaji nisu zaustavili dalje promene, pa tako odlukom Berlinskog kongresa 1878. godine Kneževina Srbija postaje nezavisna država uz pripajanje Južnog Pomoravlja.
Pošto je Srbija postala međunarodno priznata nezavisna država, uz iseljavanje muslimana i isplatu nadoknade od 9 miliona groša, knez Milan je u spoljnopolitičkim krugovima radio na ojačanju veza sa Austro-Ugarskom. To je za rezultat imalo priznavanje Kneževine Srbije od strane austrougarskih vlasti, a ubrzo i svih drugih evropskih država, za Kraljevinu 1882. godine kada se knez Milan proglasio kraljem. Kralj Milan je postao prvi srpski kralj „posle Kosova“, a ovaj period su obeležili brojni događaji:
– osnivanje političkih stranaka,
– razvoj trgovine i privrede,
– reforma vojske,
– donošenje novog ustava
– i ubrzana evropeizacija Srbije.

Istorija govori da su ga neki osuđivali smatrajući ga lošim vladarom Srbije, dok su ga drugi veličali smatrajući ga tvorcem evropske i vojno razvijene Srbije. Istovremeno je bio i omiljen i veoma kritikovan vladar. Međutim, ono što mu se ne može osporiti je da je imao uvaženo mesto u međanorodnoj politici, ali i mesto miljenika među ženama. Smatra se da je bio najlepši i najzgodniji vladar Srbije, najbolji model za jednu statuu od mermera. Tako je prva njegova izabranica i supruga (1875.-1888.) bila Natalija Obrenović (Keško), ali zbog brojnih avantura i popularnosti među ženama, rastali su se 1888. godine. Potom je kralj Milan već 1889. godine napustio kraljevski tron, a kraljica je 1891. godine proterana iz Srbije. Nasleđuje ga maloletni sin Aleksandar, a odnos Milana i Natalije ulazi u novu fazu. Obrativši joj se za novčano pomoć, 1893. godine ponovo su uspostavili, može se reći, više formalni odnos da bi se sledeće 1894. godine vratili u kraljevski dom.
Kralj Milan Obrenović je umro 11. februara 1901. u 47. godini života. Natalija Obrenović je pošto je prešla u katoličku veru i zamonašila se, umrla je 1941. godine u manastiru Sen Deni kraj Pariza.

  knez milan, kralj milan, kraljevina srbija, sjajne vesti, srbija, top vesti