SJAJNE VESTI & AGROKLUB

Jedna od značajnijih agro-tehničkih mera koja se primenjuje je prihranjivanje u vegetaciji. Posle zimskog perioda, strna žita su iscrpljena, gladna, a ako je zima duga i hladna kao ova što je bila, često su izmrzla i proređena. Tada je neophodno da se pomoću prihranjivanja omogući dalji intenzivan porast i razviće. Uneti azot u tom periodu omogućava bržu i bolju regeneraciju, odnosno stvaranje novih listova, brži rast, pojačano bokorenje i formiranje većeg broja klasova. Samim tim, stvoreni su preduslovi za stvaranje većeg prinosa.

Vreme prihrane

Postavlja se pitanje – kada prihraniti strna žita? Vreme izvođenja prihrane određuje se fazom porasta useva i samog izgleda ili kondicije useva. Orijentir za vreme prve prihrane je obično kada se dnevna temperatura ustali na 10oC.

Prema pravilu, prihrana se vrši u tri navrata i to:

– I u fazi bokorenja
– II u fazi vlatanja useva
– III u fazi klasanja useva

U praksi se najviše primenjuju dva prihranjivanja, a nekad i treće. Najbolji efekat je kad se đubrivo unese pred kišu da bi se vodeni talog uneo u zonu korenovog sistema.

Prihranjivanje se vrši u dva navrata, prvi put u periodu busanja, a drugi put u periodu vlatanja. Ako se u fazi klasanja pokažu simptomi nedostatka azota, tada se on može uneti u trećem navratu. To je takozvana korektivna prihrana.

Količina đubriva

Pravilo je da se 60% đubriva rasturi u fazi bokorenja, a ostalih 40% u fazi vlatanja. Iako literatura preporučuje da se prihrana obavi u dva navrata dozom od 150 kg/ha, u praksi je to nešto drugačije. Nije redak slučaj da se i pretera sa azotnim đubrivima u toku prihrane, pa se dešava da je takav usev znatno osetljiviji na poleganje, naročite više sorte pšenice. Takođe, takav usev je znatno osetljiviji na bolesti.

Iskusni proizvođači drugo prihranjivanje, koja se dešava u fazi vlatanja, vrše često i sa URE-om, odnosno njenim rastvorom, ali sa prihranom na ovaj način trebalo bi biti oprezan, jer može da dovede do ožegotina useva.

Treća prihrana, koja se obavlja početkom klasanja, vrši se najčešće folijarnim đubrivima. Ako su to tečna đubriva, njihova doza najčešće je od 4-7 l/ha za strna žita, zavisno od proizvođača. Ako se primenjuju vodotopiva đubriva, njihova doza je od 2-4 kg/ha, opet zavisno od proizvođača i samog useva u trenutku prihrane. Često se folijarnim đubrivima početkom klasanja dodaju sredstva za zaštitu od bolesti (fungicidi), ako je od strane proizvođača dozvoljeno mešanje.

Zaštita strnih žitarica

Takođe, vrlo važna agro-tehnička mera je i zaštita strnih žitarica od korova, bolesti i od štetnih insekata. Pravilna izmena kultura u plodoredu znatno smanjuje nicanje korova, ali ako ipak dođe do njihovog prisustva, pribegava se hemijskim merama – upotrebom odgovarajućih herbicida. Redovna i neizostavna mera je preventivna zaštita strnih žitarica od bolesti odgovarajućim fungicidima.

Foto: Srđan Nastić
Autorka: Danijela Plavšić

U saradnji sa AGROKLUBOM ovaj članak je prenesen u celosti bez izmene.

SJAJNO!

  agroklub, azot, danijela plavsic, prihrana, prinosi, ratarstvo, sjajne vesti, strne zitarice, top vesti, vegetacija, visoki prinosi, zitarice